بى اشتهايى عصبى
اصطلاح بى اشتهايى عصبى از يك اصطلاح يونانى به معناى ” از دست دادن اشتها ” و واژه اى لاتين به معناى ريشه عصبى اختلال گرفته شده است . مشخصه سندرم بى اشتهايى عصبى وجود سه ملاك اساسى است :
بى اشتهايى عصبى اغلب با آشفتگى تن انگاره ( body image ) همراه است و فرد عليرغم لاغرى آشكار تصور مى كند به شكل ناراحت كننده اى چاق است . در متن بازبينى شده ى ويرايش چهارم كتابچه تشخيصى و آمارى اختلالات روانى بى اشتهايى عصبى ( anorexia neruosa ) اختلالى تعريف شده است كه در آن فرد از حفظ حداقل وزن طبيعى امتناع مى كند ، شديداً از افزايش وزن خود مى ترسد و به ميزان زيادى در مورد بدن خود و شكل آن برداشت هاى اشتباهى دارد .
همچنين ذكر شده است كه اصطلاح بى اشتهايى ( آنوركسيا يا فقدان اشتها ) گمراه كننده است ، زيرا فقدان اشتها بندرت در مراحل اوليه اين اختلال روى مى دهد . قريب به نيمى از اين افراد به علت كاهش شديد مصرف كلى غذا دچار كاهش وزن مى شوند و برخى از آنها برنامه هاى ورزشى سفت و سختى را انجام مى دهند .
نصف ديگر اين بيماران نيز رژيم غذايى سختگيرانه اى را براى خود تنظيم مى كنند ، ولى كنترل خود را از دست مى دهند و مرتب دست به پرخورى مى زنند و سپس رفتارهاى پاكسازى ( purging ) از خود نشان مى دهند . برخى از اين بيماران به طور معمول حتى پس از خوردن مقادير اندكى غذا نيز پاكسازى مى كنند .