اختلال شخصيت بدگمان یا اختلال شخصیت پارانوئيد
مشخصه ى بيماران مبتلا به اختلال شخصيت بدگمان یا اختلال شخصیت پارانوئيد (Paranoid Personality Disorder)، شكاكيت و بى اعتمادى ديرپا به همه ى افراد است . مسئوليت اين احساسات از نظر آنها نه به عهده ى خود آنها ، كه بر دوش ديگران است . اين بيماران اغلب متخاصم ، تحريك پذير ، و خشمگين اند . افراد متعصب و جزم انديش ، كسانى كه مداركى دال بر تخلف ديگران از قانون جمع مى كنند ، افرادى كه به همسر خود سوءظن مرضى دارند ، و اشخاص بدعنقى كه اهل دعوا و مرافعه اند ، اغلب دچار اختلال شخصيت پارانوئيد هستند .
همه گير شناسى اختلال شخصیت پارانوئيد
ميزان شيوع اختلال شخصيت پارانوئيد ٥٪ تا ٥/٢ درصد از جمعيت عمومى است . اين گونه بيماران تقريباً هيچ وقت خودشان به جست و جوى درمان بر نمى آيند و اگر هم صاحبكار يا همسرشان آنها را براى درمان ارجاع كند ، اغلب مى توانند رنجيدگى خود را پنهان كنند . در بستگان بيمار مبتلا به اسكيزوفرنى ، ميزان بروز اختلال شخصيت پارانوئيد بيشتر از افراد گروه شاهد است . اين اختلال ، در مردان شايعتر از زنهاست و به نظر نمى رسد الگويى خانوادگى داشته باشد . ميزان بروز آن در همجنس گراها برخلاف آنچه قبلاً پنداشته مى شد ، بيشتر از معمول نيست ، ولى اعتقاد بر اين است كه در گروههاى اقليت ، مهاجران و ناشنوايان بيشتر از جمعيت عمومى است .
تشخيص اختلال شخصیت پارانوئيد
بيماران دچار اختلال شخصيت پارانوئيد ممكن است در حين معاينه روانپزشكى ، رسمى به نظر برسند و از اينكه آنها را مجبور كرده اند كه از روانپزشك كمك بگيرند ، ناراحت باشند . تنش عضلانى ، ناتوانى از آسوده بودن و منبسط كردن عضلات خود ، و نياز به كاويدن محيط براى يافتن سرنخهايى در آن ، ممكن است در اين بيماران ديده شود . حالت عاطفى بيمار اغلب جدى و غير مطالبه آميز است . برخى از پيش فرضهاى آنها در بحثها و جدلهايشان ممكن است غلط باشد ، اما تكلمشان منطقى و متضمن مقصود است . در محتواى فكر آنها شواهدى از فرافكنى ( projection ) ، پيشداورى ( prejudice ) ، و گاه افكار انتساب به خود ديده مى شود .