داروهای روانپزشکی برای درمان انواع مختلف بیماری های روانی شامل افسردگی ، اضطراب ، اسکیزوفرنی و اختلال پیش فعالی کمبود توجه (ADHD) تجویز می گردد. این داروها بر ساختار شیمیایی مغز و تغییر فرآیند مغز تاثیر می گذارد . بعضی از دارو های روانپزشکی باعث ایجاد آسیب مغزی دائمی و اثرات نامطلوب مانند افکار خودکشی ، تجاوز و پارانویا می گردند. تحقیقات نشان می دهند که اکثر نوجوانان و کودکانی که مرتکب خشونت در مدارس مانند تیر اندازی می شوند ، این داروها را مصرف و یا در زمان ارتکاب جرم استفاده نموده اند.
مقاله پیشنهادی : ♦اصطلاحات روانشناسی که به غلط استفاده می شود.♦ برای مطالعه اصطلاحات روانشناسی کلیک نمایید.
اثرات جانبی داروهای روانپزشکی
روانپزشکان نمی توانند اثرات جانبی داروهای روانپزشکی را پیش بینی کنند ، زیر هیچکدام از آنها از نحوه ی کارکرد این داروها بی اطلاع هستند. داروهای روانگردان به طور فزآینده ای در معرض سموم شیمیایی با قدرت مخرب بالا قرار دارند. روانپزشکان اصولاً در تجویز داروهای روانپزشکی احتیاط می کنند ، اما با این حال داروهای روانگردان خطر ابتلا به خودکشی را تا دو برابر افزایش می دهند. استفاده طولانی مدت از داروهای روانگردان آسیب های روحی و جسمی جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت؛ و این مسئله ای است که بعضی از روانپزشکان آنرا نادیده می گیرند.
عوارض جانبی شایع و شناخته شده داروهای روانپزشکی عبارتند از : شیدایی ، روان درمانی ، توهم ، زوال شخصیت ، ایده های خودکشی ، حمله قلبی ، و سکته مغزی و حتی مرگ ناگهانی.