تاریخچه روانشناسی را با موضوع تاریخچه روانشناسى آغاز روانشناسى علمى و بحث پیرامون درون نگری روشی برای بررسی فرآیندهای ذهنی ادامه می دهیم.
هر چند طى قرون متمادى فلاسفه و دانشمندان همواره به كاركرد ذهن و بدن آدمى توجه نشان مى دادند. اما آغاز روانشناسى علمى را معمولاً مقارن با تأسيس نخستين آزمايشگاه روانشناسى توسط ويلهلم وونت در دانشگاه لايپزيك آلمان به سال ١٨٧٩ مى دانند .
خاستگاه تأسيس آزمايشگاه وونت اين باور بود كه ذهن و رفتار را نيز همانند سياره ها و مواد شيميايى يا اندامهاى بدن آدمى مى توان با روشهاى علمى بررسى و تحليل كرد . پژوهش هاى خود وونت عمدتاً متمركز بر حواس آدمى و به ويژه حس بينايى بود ؛ در عين حال همراه با همكارانش بررسيهايى نيز در زمينه ى توجه و هيجان و حافظه انجام داد .
درون نگری روشی برای بررسی فرآیندهای ذهنی
وونت به درون نگرى به عنوان روشى براى بررسى فرآيندهاى ذهنى اعتماد و تكيه مى كرد . درون نگرى يعنى مشاهده و ثبت ماهيت ادراكها ، انديشه ها ، و احساسهاى شخص توسط خودش ، مثلاً تامل شخص درباره ى تأثرات حسى خودش از محركى مانند تابش نور رنگين . وونت به روش درون نگرى كه از فلسفه اقتباس شده بود بعد تازه يى بخشيد ؛ به اين معنا كه خويشتن نگرى را كافى ندانست بلكه آزمايش را براى تكميل آن لازم شمرد . وونت در آزمايشهايش بعد فيزيكى محرك معينى مثلاً شدت آن را به شيوه ى منظمى تغيير داد و آنگاه روش درون نگرى را به كار مى گرفت تا معلوم شود تغييرات فيزيكى مزبور موجب چه تغييراتى در تجربه ى هشيار آزمودنى از آن محرك مى شوند .
- اتكا بر درون نگرى به ويژه در بررسى رويداد هاى ذهنى بسيار سريع ، كارآيى نداشت . مردم حتى به رغم گذراندن دوره هاى آموزشى طولانى مدت در زمينه ى درون نگرى ، باز هم درون نگريهاى بسيار متفاوتى از تجارب حسى ساده گزارش مى كردند و نتيجه گيرى هاى اندكى از اين تفاوت ها به دست مى آمد . به همين دليل در زمانه ى حاضر درون نگرى در رويكردهاى شناختى محوريت ندارد .