جداشدگی عاطفی : تعریف ، علائم ، انواع و درمان جدایی عاطفی
جداشدگی عاطفی چیست؟
جدایی عاطفی به معنای جدا شدن یا فاصله گرفتن از احساسات دیگران است. این می تواند شامل ناتوانی یا عدم تمایل به درگیر شدن در زندگی عاطفی افراد دیگر باشد. در حالی که این جدایی ممکن است از افراد در برابر استرس، صدمه و اضطراب محافظت کند، اما میتواند در رفاه روانی، اجتماعی و عاطفی فرد نیز اختلال ایجاد کند.
جدایی عاطفی گاهی اوقات می تواند به عنوان یک مکانیسم مقابله ای زمانی که افراد با موقعیت های استرس زا یا دشوار مواجه می شوند رخ دهد. در موارد دیگر، می تواند نشانه ای از یک وضعیت سلامت روان باشد.
علائم
تعدادی از علائم و نشانه های جدایی عاطفی وجود دارد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-
دو سویی نسبت به دیگران
-
اجتناب از افراد، موقعیت ها یا فعالیت ها
-
مشکل در همدلی با دیگران
-
مشکل پذیرش افراد
-
احساس عدم ارتباط با سایرین
-
از دست دادن علاقه به افراد و فعالیت ها
-
از دست دادن ارتباط با مردم
-
عدم توجه به دیگران
-
مهارت شنیداری ضعیف
-
ترجیح دادن به تنهایی
-
مشکلات در شکل گیری و حفظ روابط
-
مشکلات در بیان احساسات
-
مبارزه برای حس احساسات مثبت
مهم است که به یاد داشته باشید که جداشدگی عاطفی یک وضعیت سلامت روانی نیست، اما ممکن است نشانه ای از برخی اختلالات روانی باشد.
شناسایی جداشدگی عاطفی
اگر فکر میکنید ممکن است علائم جداشدگی عاطفی را تجربه می کنید، باید با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید. چنین علائمی می تواند پاسخی به یک موقعیت حاد اما موقتی باشد یا ممکن است نشانه ای از یک وضعیت سلامت روان باشد.
پزشک شما می تواند علائم تان را ارزیابی کند، به سابقه سلامتی شما نگاه کند و سلامت جسمانی شما را بررسی کند تا به رد هر گونه شرایط پزشکی که ممکن است در علائمی که تجربه می کنید کمک کند.
پزشک یا درمانگر شما سوالاتی در مورد سابقه سلامتی تان از جمله احساسات، خلق و خوی و رفتارهای شما می پرسد. آنها از شما می پرسند که آیا تغییرات اخیر را در این زمینه ها تجربه کرده اید یا خیر و می خواهند در مورد تأثیر این علائم بر زندگی شما و مدت طولانی بودن آنها بیشتر بدانند.
علل
جدایی عاطفی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اینها می تواند شامل تجربیات گذشته و شرایط روانی باشد. اما همچنین می تواند رفتار هدفمندی باشد که می تواند به عنوان راهی برای مقابله یا تعیین حد و مرز در موقعیت های طاقت فرسا استفاده شود. برخی از علل رایج جدایی عاطفی در زیر ذکر شده است.
تجربیات
سوء استفاده، غفلت و آسیب گذشته می تواند به جدایی عاطفی کمک کند. کودکانی که در موقعیت های آزار دهنده بزرگ می شوند ممکن است از این جدایی به عنوان راهی برای مقابله استفاده کنند.
در موارد دیگر، کودکان ممکن است در نتیجه سوء استفاده از آنها دچار مشکلات دلبستگی شوند که به مشکلات مربوط به وابستگی عاطفی و درگیر شدن در زندگی افراد دیگر کمک می کند.
شرایط سلامت روان
جدایی عاطفی همچنین می تواند نشانه تعدادی از شرایط روانی باشد. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اختلال دو قطبی
- افسردگی
- اختلالات شخصیت
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
داروها
جداشدگی عاطفی همچنین می تواند یک عارضه جانبی مربوط به برخی داروها از جمله داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) باشد. اگر در حین مصرف داروی ضدافسردگی خود دچار انحراف عاطفی شدید، باید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است پزشک شما نیاز به تنظیم دوز مصرفی را تشخیص دهد یا برای شما داروی دیگری تجویز کند.
جداشدگی عاطفی نیز می تواند مشکلی مرتبط با اختلال مصرف مواد باشد. اگر علائم مشکل مواد را دارید و در حال تجربه جدایی عاطفی هستید، گزینه های درمانی خود را با پزشک خود در میان بگذارید.
رفتار داوطلبانه
در موارد دیگر، افراد از نظر عاطفی به عنوان راهی برای مقابله با استرس، ایجاد مرزها و کاهش احساس اضطراب جدا می شوند. این گاهی اوقات میتواند یک مکانیسم مقابلهای مثبت در مواردی باشد که با یک مشکل موقتی روبرو هستید، اما اگر به یک الگوی رفتاری بیش از حد استفاده شده تبدیل شود که بر توانایی شما برای ایجاد روابط سالم با افراد دیگر تأثیر بگذارد، می تواند مشکل ساز شود.
در برخی موارد، جدایی عاطفی می تواند به محافظت از افراد در برابر اثرات تجارب آسیب زا کمک کند.
انواع
جداشدگی عاطفی نیز ممکن است نشانه ای از اختلال دلبستگی باشد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اختلال دلبستگی واکنشی :
این وضعیت ممکن است به دلیل سوء استفاده و بی توجهی دوران کودکی ایجاد شود. در نتیجه، کودکان قادر به ایجاد پیوندهای عاطفی سالم با مراقبان خود نیستند. علائم می تواند شامل مشکلات کنترل و بیان احساسات باشد.
اختلال درگیری اجتماعی مهار نشده :
این وضعیت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که کودکان نتوانند با مراقبین دلبستگی معناداری ایجاد کنند. علائم شامل رفتار بیش از حد دوستانه و محبت آمیز با غریبه ها و نشان دادن کم یا بدون ترجیح دادن به مراقبان اصلی آنها است.
درمان
رویکرد درمانی مورد استفاده برای پرداختن به جداشدگی عاطفی بستگی به این دارد که دقیقاً چه چیزی باعث آن شده است. پزشک علائم شما را ارزیابی می کند و ممکن است تشخیص دهد که می تواند به تعیین برنامه درمانی شما کمک کند.
اگر علائم شما مربوط به یک بیماری روانی مانند افسردگی، PTSD یا اختلال شخصیت باشد، پزشک احتمالاً درمان این بیماری را برای کمک به کاهش علائم شما توصیه می کند.
درمان هایی که ممکن است پزشک شما توصیه کند شامل روان درمانی و دارو می باشد. رویکردهای روان درمانی که ممکن است برای درمان جداشدگی عاطفی مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از درمان شناختی – رفتاری (CBT) و درمان پذیرش و تعهد (CTA) .
- CBT به باورهای منفی و رفتارهای ناسازگاری می پردازد که به جدایی عاطفی کمک می کند. این به افراد کمک میکند مکانیسم های مقابله ای جدیدی را بیاموزند که به آنها امکان میدهد مهارت های عاطفی قویتری را بدون تکیه بر جدایی به عنوان راهی برای مقابله، توسعه دهند.
- ACT جنبه هایی از ذهن آگاهی را در بر میگیرد تا به افراد کمک کند تا از احساسات خود آگاه تر شده و آنرا کنترل کنند.
مقابله
اگر در حال تجربه جدایی عاطفی هستید که باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی و روابط شما می شود، کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به ادغام مجدد ارتباطات عاطفی خود در زندگی خود انجام دهید. این شامل:
تمرین ذهن آگاهی :
ذهن آگاهی تکنیکی است که به افراد کمک می کند بر لحظه حال تمرکز کنند، از جمله محیط فیزیکی و پاسخ های عاطفی. یادگیری نحوه مشارکت در تمرکز حواس می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که به احساسات خود توجه کنید و خود آگاهی ایجاد کنید.
تقویت روابط:
وقتی شروع به ایجاد آگاهی بیشتر از احساسات خود می کنید، یافتن راه هایی برای ارتباط با افراد ایمن که از رشد شما حمایت می کنند بسیار مهم است. این امر به ویژه در صورتی صادق است که جدایی عاطفی شما پاسخی به روابط متخاصم در زندگی شما باشد.
یافتن راه هایی برای آسیب پذیری عاطفی:
یادگیری اینکه چگونه از نظر احساسی خود را باز کنید زمان می برد. احاطه کردن خود با افراد امنی که نیازهای شما را درک می کنند و مایلند زمان لازم را به شما بدهند، می تواند به شما کمک کند تا به تدریج در جهت بهبود تجربیات و ابراز احساسات خود تلاش کنید.
سخنی نهایی از سایکو درمان
جدایی عاطفی می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. هنگامی که به طور داوطلبانه استفاده می شود، می تواند به محافظت از افراد در برابر تجارب بالقوه آسیب زا کمک کند. با این حال، ممکن است به دلیل اثرات ضربه یا به عنوان علائم یک وضعیت سلامت روان نیز رخ دهد.
اگر جدایی عاطفی بر زندگی و توانایی شما تأثیر منفی می گذارد، با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید. درمان هایی در دسترس هستند که می توانند به شما کمک کنند دوباره با احساسات خود ارتباط برقرار کنید و دوباره با بخش های مهم زندگی خود درگیر شوید.
منابع :
- Dvir Y, Ford JD, Hill M, Frazier JA. Childhood maltreatment, emotional dysregulation, and psychiatric comorbidities. Harv Rev Psychiatry. 2014;22(3):149-161. doi:10.1097/HRP.0000000000000014
- Weilenmann S, Schnyder U, Parkinson B, Corda C, von Känel R, Pfaltz MC. Emotion transfer, emotion regulation, and empathy-related processes in physician-patient interactions and their association with physician well-being: a theoretical model. Front Psychiatry. 2018;9:389. doi:10.3389/fpsyt.2018.00389
- Cleveland Clinic. Reactive attachment disorder.
- Minnis H. What happens to disinhibited social engagement disorder over time?J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2018;57(5):304-305. doi:10.1016/j.jaac.2018.03.001
- Bisson JI, Cosgrove S, Lewis C, Roberts NP. Post-traumatic stress disorder. BMJ. 2015:h6161. doi:10.1136/bmj.h6161