نظرسنجیها نشان میدهد که والدین فکر میکنند نوجوانان راهکارهای سلامت روانی را نمیپذیرند
نوجوانان راهکارهای سلامت روانی را نمیپذیرند
اگر نوجوان شما با مشکلات روانی روبرو بود، آیا آن را می دانستید؟ علاوه بر این، آیا نوجوان شما برای کمک به شما مراجعه می کند؟ یک نظرسنجی جدید نشان میدهد که بسیاری از والدین فکر میکنند که میتوانند متوجه علائم شوند، اما مطمئن نیستند که نوجوانانشان به آنها بگویند چه چیزی اشتباه است.
این نظرسنجی نشان داد که به ازای هر چهار والدین، تنها یک نفر فکر میکند که نوجوانش در مورد مسائل مربوط به سلامت روان به آنها اعتماد میکند.
این یافته ها نگرانی هایی را در مورد سطح ارتباط بین نوجوانان و والدین آنها و همچنین نگرانی هایی را در مورد نوجوانانی که به دنبال کمک مورد نیاز خود هستند، افزایش می دهد.
من فکر میکنم والدین لزوماً نمیدانند چه اتفاقی میافتد، زیرا در دوران نوجوانی کمتر با والدین خود صحبت میکنید و به اشتراک میگذارید. دکتر مری آلورد، یکی از نویسندگان کتاب «برتفکر منفی نوجوانان غلبه کنید»، توضیح میدهد که شما بهتر میتوانید با دوستان خود در مورد آنچه شما را آزار میدهد صحبت کنید. “والدین باید هوشیارتر باشند.
همانطور که جراح عمومی ایالات متحده در مورد بحران سلامت روانی که جوانان با آن روبرو هستند صحبت می کند، مهم است که والدین بدانند چه علائمی را در فرزندان خود باید جستجو کنند، چرا نوجوانان ممکن است تمایل کمتری به صحبت با والدین داشته باشند، و مهمتر از همه، چگونه نوجوانان دچار مشکل را راهنمایی کنند.
جزئیات نظرسنجی
نظرسنجی ملی بیمارستان کودکان C.S. Mott در مورد سلامت کودکان به طور تصادفی از بیش از 1200 والدین کودکان 11 تا 18 ساله نمونه برداری کرد. این نظرسنجی در سراسر کشور که با مشارکت انجمن بیمارستان کودکان انجام شد، از والدین سوالات مختلفی در مورد سلامت روانی کودکشان پرسید. والدین در مورد اینکه آیا می توانند تشخیص دهند که فرزندشان مشکل سلامت روانی دارد یا خیر، و پاسخ آنها به مشکل سلامت روان نوجوانشان چه خواهد بود و آیا آن کودک برای کمک به سراغ آنها می آید یا نه، جواب دادند.
اکثریت والدین بر این باور بودند که می توانند مشکلی را تشخیص دهند و 95 درصد گفتند که نسبت به توجه به یک مشکل تا حدودی یا بسیار مطمئن هستند. با این حال، تنها 25 درصد از والدین می گویند که فرزندشان قطعاً یک مشکل بهداشت روانی را به آنها گوشزد می کند. کمی بیش از نیمی از والدین بر این باور بودند که فرزندشان ممکن است با آنها در مورد مشکلش صحبت کند .
والدین به رفتارهای متعددی اشاره کردند که باعث نگرانی می شود. شصت و پنج درصد گفتند که اظهار نظر نوجوانشان در مورد نگرانی یا مضطرب بودن یک سیگنال است. 63 درصد گفتند که کاهش تعامل با خانواده باعث نگرانی شده است و 61 درصد گفتند که کاهش نمرات به آنها در مورد اینکه مشکلی وجود دارد هشدار می دهد. تغییر در الگوهای خواب 53 درصد از والدین را نگران می کند، در حالی که 49 درصد به تغییر در الگوهای غذا خوردن توجه می کنند.
در حالی که برخی از کارشناسان امیدوارند که این اعداد نشان دهد که والدین با مشکلات بالقوه سلامت روان کودکان هماهنگ هستند، کارشناسان دیگر می گویند که نتایج نظرسنجی ممکن است نشان دهنده گسستگی بین نوجوانان و والدین آنها باشد.
دکتر آلورد می گوید:
والدین ممکن است آنقدر که فکر می کنند از آنچه نوجوانانشان می گذرانند آگاه نباشند. او می گوید رسیدگی به نگرانی های مربوط به سلامت روان باید از سنین پایین شروع شود. او می افزاید: شما باید همیشه با آنها مکالمه داشته باشید .
موانع برای کمک گرفتن نوجوانان
بر اساس گزارشی از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، 37 درصد از نوجوانان دبیرستانی در سال 2019 احساس غم و ناامیدی مستمری را تجربه کردند. حدود 19 درصد از نوجوانان به خودکشی فکر می کردند، در حالی که 16 درصد برنامه خودکشی داشتند. پیامدهای آن احتمالاً این اعداد را تشدید کرده است. جوانان با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می کنند و نمی توانند کمک مورد نیاز خود را دریافت کنند.
Ann-Louise Lockhart، روانشناس اطفال، می گوید:
[موانع شامل] زمان انتظار طولانی برای دریافت خدمات سلامت روان، نداشتن پوشش بیمه، مشکل در یافتن ارائه دهنده ای است که کودکان را می بیند، و ندانستن اینکه کجا باید برود و چه کسی را ببیند .
حتی اگر موانع بیرونی مشکلی نداشته باشند، چالشهای داخلی مانند شرم و خجالت میتوانند نوجوانان را از حرکت به جلو باز دارند.
برخی از نوجوانان احساس می کنند که آنها و مشکلاتشان باری برای دیگران است. دکتر لاکهارت توضیح میدهد که دیگران ممکن است احساس کنند والدینشان متوجه نمیشوند یا ممکن است نگرانیهایشان را درک نکنند.
اگرچه برخی از نوجوانان ممکن است با دوستان خود صحبت کنند. برخی دیگر ممکن است احساس راحتی نداشته باشند که مسائل خود را با کسی در میان بگذارند. در این شرایط حتی مهمتر است که والدین یا کسی که کودک را میشناسد بتواند وارد عمل شود و از او حمایت کند.
دانستن اینکه یک نوجوان چگونه می تواند مشکلات سلامت روان خود را درک کند برای والدین مهم است. این می تواند به مادر یا پدر کمک کند تا بفهمند به دنبال چه نشانه هایی هستند. وچه راه هایی برای کمک به نوجوان خود دارند.
کمک به نوجوانان برای حرکت رو به جلو
اگر فکر نمی کنید نوجوانتان در مورد مسائل مربوط به سلامت روان به سراغ شما می آید، باید به سراغ او بروید. اما چگونه می دانید چه زمانی باید این کار را انجام دهید؟
والدین علاوه بر نظارت بر تغییرات رفتاری، از جمله عادات غذایی و خوابیدن، کناره گیری از دوستان و خانواده، و تحریک پذیری یا تغییرات نگرش، باید به تغییرات در گفتار نیز گوش دهند. اگر نوجوان شما شروع به گفتن کرد که دیگر نمی خواهد اینجا باشد و چیزی برای زندگی کردن ندارد، اقدام ضروری است.
دکترلاکهارت میگوید:
داشتن یک گفتگوی مستقیم، باز و صادقانه میتواند نقش بسزایی در شکستن انگ سلامت روان داشته باشد و به نوجوان خود بفهماند که مجبور نیست در انزوا و سکوت به مبارزه ادامه دهد.
با صرف وقت روزانه با آنها، تلاش برای تقویت ارتباط با آنها را داشته باشید. شروع مکالمه در زمانی که می توانید توجه آنها را بیشتر جلب کنید، مانند یک ماشین سواری، ممکن است در آنها تمایل بیشتری برای صحبت ایجاد کند.
همچنین، هنگام صحبت کردن، همدلی کنید و احساسات آنها را تأیید کنید. تلاش مضاعفی که نشان میدهید میتواند کمک زیادی به نوجوانان ایجاد کند که دیده شوند، شنیده شوند و انگار تنها نیستند. در حالی که به فرزندتان کمک می کنید، با مراقبت خوب از سلامت روان خود الگو باشید. رفتاری را که می خواهید در نوجوان خود ببینید خود انجام دهید .
در حین ارائه کمک و راهنمایی، مراقب باشید که فرزندتان احساس کند یک شخص است. نه یک پروژه یا چیز دیگری در لیست کارهای شما.
دکتر لاکهارت توصیه می کند :
سعی نکنید آنچه را که در زندگی آنها می گذرد اصلاح کنید و سعی نکنید آنها را نجات دهید. آنها ممکن است فقط بخواهند در مورد آنچه که آنها را آزار می دهد، صحبت کنند یا به اشتراک بگذارند.
اگر نوجوان شما به دنبال کمک یا راهنمایی شما است، می توانید با هم درباره منابع صحبت کنید. برنامه های آنلاین، گروه های پشتیبانی و مشاوره حرفه ای همگی گزینه های سودمندی هستند.
به عنوان والدین، ایجاد فضای امن برای فرزندتان که در آن احساس سرکوب نداشته باشد. اما در عوض مورد حمایت و محبت قرار گیرد، کلیدی است. همانطور که برای آنها مهم است که معاینات فیزیکی سالانه خود را دریافت کنند. برای شان مهم است که از نظر روحی قوی و سالم باشند.
دکتر آلورد در پایان میگوید:
امید من این است که با سلامت روان و سلامت [جسمی] برابر رفتار شود .
منابع :
- S. Mott Children’s Hospital National Poll on Children’s Health. Parent views on addressing mental health concerns in adolescents.
- S. Surgeon General’s Advisory. Protecting Youth Mental Health.
- Centers for Disease Control and Prevention. Youth Risk Behavior Survey, Data Summary and Trends Report 2009-2019.